Patroni kursu:

Uczeń doświadczający lęku i traumy

– skuteczne metody udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej i techniki pracy w obszarach problemowych

Certyfikowany kurs przygotowujący pedagogów, psychologów szkolnych, nauczycieli i wychowawców do pracy z uczniami doświadczającymi lęków i traumy, opracowany w 3 precyzyjnych krokach dla trafnego rozpoznania problemu i skutecznej interwencji: diagnozuj -> udzielaj pomocy -> działaj profilaktycznie.

Data startu
Ostatni dzwonek na zapis
Czas trwania
2 miesięce
Certyfikat
tak
Poziom zaawansowania
podstawowy
Forma kształcenia
online

Zdrowie psychiczne uczniów jest obecnie poważnie zagrożone, a czynniki wywołujące lęk bądź traumę występują zarówno w szkole, środowisku rodzinnym, jak i otaczającym świecie.

Dzieci doświadczają przemocy, odrzucenia, izolacji, trudności emocjonalnych, mierzą się z dramatycznymi informacjami w mediach o wojnie czy różnego rodzaju kryzysach, a to ma wpływ na ich zachowanie i relacje z otoczeniem.

Nie zawsze sami uczniowie czy ich rodzice pierwsi zgłaszają konieczność uzyskania pomocy. Wówczas to do nauczycieli i szkolnych specjalistów należy właściwe rozpoznanie trudnej psychologicznie sytuacji ucznia i ustalenie odpowiedniej ścieżki pomocy. W tym celu potrzebne są:

Kurs przygotowany z myślą o pedagogach i psychologach szkolnych oraz nauczycielach wychowawcach zawiera sposoby właściwego diagnozowania dzieci doświadczających sytuacji lękowych lub traumatycznych, sprawdzone działania pomocowe w szkole i ścieżki współpracy z gronem pedagogicznym i rodzicami.

Przedstawione zagadnienia omawiane są w oparciu o autentyczne przykłady z praktyki gabinetowej prelegenta oraz ze wskazaniem najczęściej popełnianych błędów i sposobów na ich uniknięcie.

%

badanych pracowników szkół wskazało wzrost zaburzeń lękowych u dzieci i młodzieży jako rezultat pandemii*

%

badanych uważa, że doświadczenie czasu pandemii ma silny związek ze wzrostem liczby przypadków depresji*

%

badanych pracowników szkół uważa, że pandemia bardzo osłabiła kondycję psychiczną dzieci i młodzieży*

%

o tyle więcej – według badanych pracowników szkoły – jest próśb o pomoc psychologiczną bądź interwencję w porównaniu z okresem przed pandemią a obecnie*

* „Raport dotyczący stanu psychicznego dzieci i młodzieży po dwóch latach pandemii” 2022 – pod redakcją magazynu Małe Charaktery ze wsparciem naukowców z Wydziału Psychologii i Kognitywistki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Case study

Czy musieliście się zmierzyć z takim przypadkiem?

Przypadek nr 1

Widzisz, że jedna z uczennic doświadcza przemocy w środowisku rodzinnym.

Rozpoznajesz to po specyficznych zachowaniach, widzisz ślady przemocy na ciele, ponadto dziecko ma do Ciebie na tyle zaufania, że przychodzi z tym problemem właśnie do Ciebie. Pokłada w Tobie ogromne nadzieje, że wydobędziesz go z patowej sytuacji.

Musisz wiedzieć, że niepodejmowanie działań ochronnych względem dziecka to również przemoc! A jakie działania trzeba podjąć? To zależy od kilku zmiennych, ale zawsze pochwal ucznia za odwagę, zapewnij, że zrobił dobrze, mówiąc Tobie o traumatycznych doświadczeniach. Uwolnij go od poczucia winy i nie tłumacz rodzica przemocowego. Porozmawiaj z rodzicem nieprzemocowym. O wszystkich krokach informuj ofiarę przemocy domowej i zaopiekuj się jej obawami z tym związanymi.

Przypadek nr 2

Od pewnego czasu obserwujesz u jednego z uczniów zmiany w zachowaniu.

Częste rozdrażnienie, porzucenie dotychczas chętnie podejmowanych aktywności (chodzenie do szkoły, odrabianie prac domowych, zaangażowanie w wolontariat), łamanie norm i zakazów społecznych, eksperymentowanie ze środkami psychoaktywnymi.

Klasyczny „trudny uczeń”. Co się stało z dotychczas prawidłowo funkcjonującym nastolatkiem i co się za tym kryje?

Zachowaj czujność wobec nietypowych dotąd zachowań dziecka i zastanów się nad interpretacją. Kolejne nieodrobione zadanie domowe czy nieobecność, porzucenie ulubionych zainteresowań to nie zawsze wyłącznie „lenistwo” lub „lekceważenie obowiązków”. Brak dbałości o higienę nie zawsze oznacza „niewychowania” czy „niedojrzałości”. Agresja, drażliwość, nieparlamentarne odzywki wobec dorosłych również nie muszą oznaczać wyłącznie „zaburzeń zachowania” lub „niedostosowania społecznego”. Bóle brzucha czy głowy nie muszą być jedynie „wymówką” przed pójściem do szkoły. To wszystko mogą być oznaki przeżywanego przez ucznia kryzysu psychologicznego. Niczego nie bagatelizuj.

Przypadek nr 3

Dostrzegasz ślady po okaleczaniu na przedramionach 12-letniej podopiecznej.

Zastanawiasz się, kiedy przeprowadzić z nią rozmowę, w jaki sposób wesprzeć dziewczynkę, jakie kroki podjąć od razu po zdarzeniu, także względem jej rodziców.

Do głównych form autodestrukcji zaliczamy próby samobójcze oraz samouszkodzenia – takie, których skutek jest natychmiastowy, oraz niewidoczne od razu, z odroczonymi następstwami, jak nadużywanie substancji psychoaktywnych, zaburzenia odżywiania, inne zachowania ryzykowne. Nie ulega wątpliwości, że te z natychmiastowymi konsekwencjami mają często nagły charakter, dlatego nasze przygotowanie na tego typu sytuacje nie zawsze jest wystarczające. Znajomość procedur i ścieżek postępowania da Ci większą pewność, że odpowiednio zareagujesz w razie nieoczekiwanego kryzysu.

Korzyści

Czego dowiesz się na kursie:

„Uczeń doświadczający lęku i traumy – skuteczne metody udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej i techniki pracy w obszarach problemowych” ?

Dowiesz się, jak nie przeoczyć żadnego objawu przeżywanych przez ucznia lęków czy traumy, w tym mniej typowych symptomów, dzięki czemu każde dziecko w kryzysie otrzyma odpowiednie wsparcie

Nauczysz się, jak właściwie interpretować różnorodne tzw. trudne zachowania ucznia, co może być pomocne w dotarciu do prawdziwej przyczyny problemu psychologicznego i źródeł przeżyć traumatycznych czy lękowych

Unikniesz najczęstszych pułapek diagnostycznych i błędów wynikających z bagatelizowania czy niewłaściwie dobranych działań pomocowych dzięki licznym case studies przytaczanym przez prelegenta

Dowiesz się, jak zbudować atmosferę więzi i stać się zaufanym dorosłym dla uczniów, by zwiększyć prawdopodobieństwo, że powiedzą Ci o przeżywanych lękach czy doświadczenia traumatycznych

Poznasz odpowiedź na pytanie, jak zyskać zaufanie i akceptację rodziców w zakresie proponowanych ścieżek pomocy zarówno w szkole, jak i placówkach zewnętrznych, dzięki czemu zmotywujesz ich do współpracy i zwiększysz skuteczność udzielanego uczniom wsparcia

Zyskasz wiedzę, jak odpowiednio zatroszczyć się o własne emocje i uczucia związane z wątpliwościami co do reagowania na trudne sytuacje swoich podopiecznych, obawy o ich bezpieczeństwo i zdrowie psychiczne

Program

Poznaj program kursu

1MODUŁ

Jak prawidłowo interpretować reakcje i zachowania ucznia z doświadczeniem lęku lub traumy, by właściwie dobrać działania diagnozujące i pomocowe?

  • Krytyczne wydarzenia życiowe – jakie są ich rodzaje i potencjalne skutki dla funkcjonowania ucznia? – omówienie na przykładach z praktyki gabinetowej
  • Co przeżywa uczeń doświadczający lęków czy traumy? Od czego zależy rodzaj i siła reakcji ucznia w sytuacji kryzysowej? – porządkujemy rodzaje traum, objawy i możliwe następstwa
  • Jak właściwie rozumieć tzw. trudne zachowania ucznia i jakie głębsze problemy mogą się za nimi kryć? – najczęstsze pułapki interpretacyjne i „łatki”, utrudniające zauważenie prawdziwych trudności, z jakimi mierzy się uczeń
  • Obiektywne podejście nauczyciela do subiektywnego odbioru przez ucznia krytycznych wydarzeń – jak rozpoznać zdarzenia z pozoru błahe lub neutralne, ale trudne dla ucznia, i nie popełnić błędu wynikającego z przegapienia bądź zbagatelizowania problemu? – przykłady nietrafnych interpretacji i jak ich unikać
  • Jak właściwie „czytać” reakcje emocjonalne ucznia przeżywającego lęki lub traumę? Jak przełożyć rozumienie przeżywanych emocji na adekwatne wspieranie w zaspokajaniu podstawowej potrzeby poczucia bezpieczeństwa?
2MODUŁ

Jak reagować na zachowania ucznia przeżywającego lęki lub traumę i w jaki sposób przygotować się do udzielania mu wsparcia psychologiczno-pedagogicznego?

  • Dlaczego uczeń musi mieć wsparcie innych, by poradzić sobie z doświadczeniem traumy? Jak podzielić odpowiedzialność w zależności od problemu oraz kompetencji pracowników placówki? – zadania nauczycieli, wychowawców, pedagogów i psychologów szkolnych
  • Jakie kompetencje powinien posiadać każdy nauczyciel przygotowany do wspierania ucznia w traumatycznej sytuacji? Którzy pracownicy szkolni powinni odbyć szkolenie z postępowania w sytuacji kryzysowej?
  • Formy interwencji i pierwszej pomocy psychologicznej wobec dzieci z doświadczeniami lękowymi lub traumatycznymi dostępne na terenie szkoły – jakie są zadania nauczyciela, a jakie pedagoga i psychologa szkolnego? – ścieżki pomocowe, właściwe komunikaty i zachowania, m.in.: empatyczne słuchanie, nazywanie emocji, przywracanie poczucia bezpieczeństwa, psychoedukacja na temat objawów doświadczonej traumy, rysunek jako forma przekazu
  • Gdy wsparcie szkoły nie wystarcza – kto decyduje i dokąd kieruje ucznia doświadczającego lęków lub traumy? Jak przekonać rodziców oporujących wobec współdziałania z poradnią, by zdecydowali się posłać do niej dziecko?
  • Jak reagować na niekonstruktywne sposoby radzenia sobie przez ucznia z lękami czy traumą (samookaleczenia, substancje psychoaktywne, próby samobójcze, agresja)? – wskazówki, które mogą pomoc dotrzeć do drugiego dna problemu i podjąć odpowiednie działania, w tym unikanie bagatelizowania („Teraz jest moda na samookaleczenia”, „Robi to dla atencji”, „Nikt nie umrze od 10 Ibupromów”), oraz przykłady komunikatów o zachowaniach nawet bez znajomości ich podłoża.
  • W jaki sposób na pewno nie należy reagować na niedopuszczalne zachowania „trudnego" ucznia? – najczęściej popełniane błędy i jak mimo wszystko egzekwować dostosowanie się do otaczających norm: skuteczne egzekwowanie jedynie w dobrej relacji, skuteczne egzekwowanie wspólne dla wszystkich (omawianie zasad z całą klasą, jeszcze zanim „coś” się wydarzy), ocenianie zachowania, a nie ucznia.
  • Nieoceniona wspierająca rola grupy rówieśniczej – jak przygotować klasę na obecność ucznia przeżywającego sytuację kryzysową w zależności od przyczyn kryzysu i rodzaju doświadczeń traumatycznych oraz indywidulanych potrzeb ucznia w zakresie wsparcia grupy?
  • Wskazówki dla rodziców, jak mogą wspierać swoje dziecko w powrocie do równowagi po przeżyciach traumatycznych czy lękowych: rozpoznawanie objawów czasowego regresu rozwojowego, „wewnętrzny odtwarzacz filmów”, jak uwalniać od poczucia winy?
  • Jak pracować z rodzicem współdoświadczającym przeżyć traumatycznych – jak pomóc jemu, by mógł odpowiednio wspierać swoje dziecko: uwalnianie od poczucia winy, empatyczne słuchanie, tworzenie bezpiecznych warunków do wentylowania emocji.
3MODUŁ

Profilaktyka wobec doświadczeń lękowych lub traumatycznych ucznia – czynniki chroniące oraz przydatne zaradcze

  • W jakie zasoby warto wyposażyć uczniów, by łatwiej było im radzić sobie w obliczu sytuacji kryzysowych? Jakie kompetencje psychospołeczne i emocjonalne wykształcać w codziennej pracy wychowawczej i jakie potrzeby zaspokajać „na bieżąco”: kształtowanie emocjonalnej samoświadomości („Czuję się źle, czyli jak?”), akceptowanie emocji („Mam prawo się bać”), potrafię stawiać granice i szukać pomocy.
  • Przywiązanie bezpieczne i pozabezpieczne jako znaczące czynniki będące źródłem odpowiednio: relacji lub traumy i ich wpływ na reakcję ucznia na sytuacje lękowe lub traumatyczne – co pogłębia negatywne doświadczenia, a co wspiera w radzeniu sobie z nimi?
  • Jak obniżać poziom napięcia i lęku u ucznia z doświadczeniem sytuacji kryzysowej, by mógł funkcjonować w przestrzeni szkolnej? – co może zrobić nauczyciel w trakcie lekcji, co może doradzić specjalista szkolny? Jakich przydatnych technik do zastosowania w szkole warto nauczyć ucznia: radar na „dziecko po przejściach”, wyczulenie na objawy (np. ataki paniki), przywracanie kontaktu z „tu i teraz”, świadome oddychanie, uważność na „triggery” („Czy twoje miasto zostało zbombardowane?”), psychoedukacja klasy („Każdy ma prawo się bać lub płakać”).
  • Jak poprawić rozwój samoregulacji ucznia w kryzysie – wskazówki do pracy indywidulanej: stwarzanie warunków do bezpiecznej wentylacji emocji, uważne słuchanie, psychoedukacja emocjonalna na temat objawów, uwalnianie od poczucia winy, sugerowanie terapii poza szkołą.
4MODUŁ

CZĘŚĆ SPECJALNA: Jak zadbać o własne emocje i uczucia związane z reagowaniem na trudne sytuacje uczniów czy obawy o ich bezpieczeństwo i zdrowie psychiczne?

  • Rozpoznawanie objawów nadmiernego stresu u siebie – kiedy i jakie „wentyle” uruchamiać, by nie dopuścić do przeciążenia emocjonalnego? Dzwonki alarmowe: za dużo jem (używki!), krzyczę na osoby bliskie, nie chce mi się wstać z łóżka.
  • Sprawdzone formy samopomocy – co chroni moje zasoby wspierania innych, co może mi pomóc w sytuacji przeciążenia: zadbaj o podstawy (ruch, sen, dieta, rozmowa z bliskimi), dziel odpowiedzialności, stawiaj granice („po pracy nie pracuję”), miej świadomość, że nie wszystko zależy od ciebie, doceniaj siebie (współczujące słuchanie, trzymanie za rękę to też forma wsparcia), jeśli trzeba, korzystaj ze wsparcia terapeuty i psychiatry.

Prelegent

Kurs prowadzi:

Agnieszka Ludorowska

Jestem psycholożką, absolwentką UAM w Poznaniu. Od ponad 10 lat pracuję z dziećmi, młodzieżą i ich opiekunami.

Doświadczenie zawodowe zdobywałam m.in. w szkołach, przedszkolach, poradniach psychologiczno-pedagogicznych, szpitalu psychiatrycznym, prowadzę także prywatną praktykę.

Piszę do czasopism „Głos Pedagogiczny” i „Wychowanie w Przedszkolu”. Ukończyłam Kurs Podstawowy Terapii Systemowej w Wielkopolskim Towarzystwie Terapii Systemowej w Poznaniu oraz inne liczne szkolenia z zakresu wspierania dziecka i rodziny (m.in. dotyczące problematyki autyzmu, przemocy wobec dziecka, rozwijania kompetencji społeczno-emocjonalnych dzieci, teorii przywiązania).

W swojej pracy opieram się przede wszystkim (choć nie wyłącznie) na podejściu systemowym. Regularnie korzystam z superwizji, z pokorą akceptując fakt, że nie wiem wszystkiego. Aktualnie pracuję w Instytucie Psychoedukacji IPSIS w Swarzędzu. Staram się rozumieć, nie oceniając, nieustannie zdumiona faktem, jak bardzo ciekawa i inspirująca jest moja praca.

Co otrzymasz

Poznaj wszystkie korzyści

Filmy szkoleniowe

Filmy szkoleniowe, w których merytoryczne treści wzbogacają liczne przykłady z praktyki, umożliwiające Ci skuteczne diagnozowanie ucznia przeżywającego kryzys

Metody i techniki pracy

Przegląd i przykłady zastosowań wybranych metod wsparcia i technik pomocowych w pracy z uczniem doświadczającym lęku bądź traumy

Case study

Praca na konkretnych przykładach z praktyki gabinetowej – poznasz użyteczne sposoby pomocy dzieciom w kryzysie oraz sprawdzone działania profilaktyczne

Bezterminowy dostęp 24/7

Nieprzerwany dostęp z każdego miejsca i urządzenia z Internetem, dzięki czemu uczysz się, kiedy i jak chcesz

Certyfikat

Poświadczający udział w kursie

25% zniżki na kolejny kurs

Do wykorzystania przez 365 dni

Cennik

Ile kosztuje udział w kursie

„Uczeń doświadczający lęku i traumy – skuteczne metody udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej i techniki pracy w obszarach problemowych”?

zł netto
zł brutto
Start kursu: Ostatni dzwonek na zapis
Dostęp bezterminowy
Certyfikat ukończenia
Uczysz się online - w wygodnym dla Ciebie czasie

FAQ

Najczęściej zadawane pytania

+
Czy udział w kursie daje uprawnienia zawodowe?
Nie, nie przyznajemy uprawnień zawodowych. Kurs ma charakter dokształcający.
Pozwala poszerzyć i pogłębić wiedzę uczestnikom z danych obszarów tematycznych, korzystając z wiedzy najlepszych ekspertów.
+
Jak długo będzie trwał mój dostęp do kursu?
Dostęp jest nielimitowany, do materiałów można wracać zawsze wg potrzeb.
+
Czy są jakieś terminy zjazdów stacjonarnych?
Nie, nie organizujemy zjazdów stacjonarnych we wskazanym miejscu.
Całość kursu opiera się na kształceniu online poprzez interaktywną platformę edukacyjną.
Przystępując do kursu otrzymujesz wszystkie materiały, wykłady video, prezentacje w formie online.
+
Czy otrzymam certyfikat po zakończeniu kursu?
Tak, po zakończeniu kursu każdy uczestnik otrzyma certyfikat poświadczający udział i ukończenie kursu.
Certyfikat jest dostępny w wersji cyfrowej do pobrania po ukończeniu kursu.
+
Co w przypadku, jeżeli mam zaplanowany wyjazd urlopowy w trakcie trwania kursu?
Cała koncepcja kursu opiera się na kształceniu online.
Taka forma szkolenia pozwala uczestnikom kształcić się w dogodnym dla nich czasie.
+
Jak zalogować się do mojego kursu?
Wejdź na stronę https://www.uniqskills.com/ i zaloguj się przy użyciu danych, których użyłaś/eś podczas zakupu kursu.
Szczegółowe informacje dotyczące logowania zostaną również wysłane na wskazany adres mailowy.

Polecane kursy

Może Cię zainteresować również:

Kontakt

Masz pytania?

Jeśli masz jakieś dodatkowe pytania, napisz do nas!
Z przyjemnością na nie odpowiemy:

bok@forum-media.pl